Από το εξώφυλλο των New york times που γράφει ιστορία,
μέχρι το Time magazine που την αποτυπώνει εύστοχα.
Από τα πιο σοκαριστικά εξώφυλλα που έχουν πέσει στην αντίληψή μου
κι από τα πιο σοκαριστικά βίντεο που έχω δει, είναι αυτά της τελευταίας εβδομάδας.
Και τα δύο από την Αμερική του Τραμπ.
Είναι η εποχή των αντιφάσεων.
Τώρα που έκλεισαν τα σύνορα, βλέπουμε ότι τελικά σύνορα δεν υπάρχουν.
Ό, τι μπορεί να συμβεί εκεί, μπορεί να συμβεί κι εδώ.
Ό, τι μπορεί να συμβεί εδώ, μπορεί κι εκεί.
Είμαστε κρίκοι μίας αλυσίδας.
Το εξώφυλλο των New york times γράφει ιστορία.
Αναφέρει ένα ένα, τα σχεδόν 100.000 θύματα του ιού,
λέγοντας ότι τα θύματα δεν είναι απλά αριθμοί.
Αφιερώνει λίγες γραμμές στο καθένα και αναφέρει όνομα, ηλικία, πόλη
και λίγα χαρακτηριστικά λόγια.
Δεν χώρεσαν όλα στο εξώφυλλο φυσικά και συνεχίστηκαν εντός.
Δημοσιογραφία που θαυμάζω, με έρευνα, ενσυναίσθηση
και μια έμμεση αντιπολίτευση βεβαίως.
"Kyra swartz, 33, εθελόντρια σε φιλοζωικές οργανώσεις - Marylou Armer, 43, ντετέκτιβ - Frank Gabrin, 60, γιατρός στα επείγοντα που πέθανε στην αγκαλιά του συζύγου του - Lynne Sierra, 68, γιαγιά που ήταν πάντα γεμάτη ιδέες - Marion Krueger, 85, γιαγιά που γελούσε εύκολα - Skylar Herbert, 5, το νεαρότερο θύμα στο Μίσιγκαν..." etc
Κι η λίστα είναι ακόμη ανοιχτή. Παγκοσμίως...
Ας μην μπερδεύουμε το κοινωνικό τέλος με το επιστημονικό.
Κι από τον φονικό ιό, στον φονικό ρατσισμό.
Το παρακάτω βίντεο εγώ το πρωτοείδα στο Instagram της Madonna.
Σχεδόν μόλις το ανέβασε η κοπέλα που το τράβηξε, το ανέβασε και η βασίλισσα της pop,
η οποία δηλώνει τον "αντιρατσισμό" της από τα πρώτα βήματα της καριέρας της.
Αυτή η αναπαραγωγή, συνέβαλε στο να γίνει viral μια δολοφονία. Live, on camera.
Από τα πιο σκληρά πράγματα που μπορεί να δει κανείς.
Ο αστυνομικός που δολοφόνησε τον George Floyd προφανώς ανήκει στους εθνικιστές.
White supremacists nationalists, η σύγχρονη ku klux klan.
Όπως λέει και το καπελάκι του εδώ "make whites great again".
Στην διπολική Αμερική δυστυχώς, εξακολουθεί να ανασαίνει ο φασισμός
και να μας κόβει την ανάσα. Με θράσος και υπερηφάνεια.
Και όχι μόνο στην Αμερική. Φασισμός, φανατισμός, βία, μυρωδιές μεσαίωνα
και κύκλοι που επαναλαμβάνονται.
2020. Οι αστυνομικοί δεν διστάζουν, on camera, να σκοτώσουν
έναν άνθρωπο που δεν αντιστάθηκε, δεν προκάλεσε
και παρακαλούσε να τον αφήσουν να ανασάνει.
Αυτό το "i can't breathe", μας έκοψε την ανάσα.
Σε κάθε γωνιά της γης.
Το οξυγόνο λιγοστεύει.
Ας ξυπνήσουμε.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Αν κοιτάξουμε "προς τα μέσα",
η Αμερική δεν είναι μακριά.
Παντού
άμα διαφέρεις,
υποφέρεις.
Ελεάνα τα έγραψες υπέροχα!
ΑπάντησηΔιαγραφή