Αυτό είναι το στοίχημα... Το "μαζί".

"Μια φορά κι έναν καιρό δεν κοιμόμουν τα βράδια. Το κλάμα μου ησύχαζε  όταν μου έλεγαν παραμύθια. Κι άμα κουράζονταν πολύ,  έμπαιναν αυτές  οι κασέτες με τις φωνές των ηθοποιών που τα απήγγειλαν. Ένας άλλος τρόπος να κοιμάμαι ήταν με το ραδιόφωνο ανοιχτό. Κι ο τρίτος, να μου κρατούν το χέρι.

Όλη αυτή η αίσθηση, μεγαλώνοντας, μετενσαρκώνεται και γίνεται μια μουσική ιστορία, σαν παραμύθι για μεγάλους και μικρούς.

Να μας κρατά συντροφιά σαν ανοιχτό ραδιόφωνο... 
Σαν ανοιχτό βιβλίο…

Όταν τα βιβλία τραγουδούν, δεν  ξέρω πώς,  δεν ξέρω πότε,     όταν  τα βιβλία τραγουδούν, συναντούν τη μαγική μητέρα.

Χαμογελάς.

Αλλιώς  γίνεται η λύπη, αλλιώς η ζωή,  όλα αλλιώς.

Όταν τα βιβλία τραγουδούν, όλα είναι δυνατόν να συμβούν...

Κι αυτό το cd είναι μια αλήθεια που δημιουργήθηκε με αγάπη,  δύναμη, πίστη και την πρόθεση να φτιάξουμε έναν κόσμο πιο όμορφο γι’ αυτούς με τους οποίους  μας δένουν  ισχυροί δεσμοί! Είναι ένας κώδικας επικοινωνίας ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπιούνται  δυνατά. Με σαφείς τις αρνήσεις σε όλα αυτά που μας αλλοιώνουν  τη ζωή και μας τρομοκρατούν, αλλά με πιο μεγάλα και πιο σαφή τα Ναι."

(Απόσπασμα από τα εισαγωγικά σημειώματα της Φωτεινής Τσαλίκογλου και της Ελεάνας Βραχάλη στο cd "Ολα τα Ναι του κόσμου")  

Περιμένουμε και τα δικά σας Ναι και τις δικές σας ιστορίες.. Τους δυνατούς δεσμούς... Τις υπερβάσεις... Για όλους υπάρχει ένα "μια φορά κι έναν καιρό"... Ένα "Κάποτε δεν ήμουνα εγώ..."

"Κοντά στα άλλα θα ανακαλύψεις πως πολλοί έχουν υποφέρει ηθικά και πνευματικά όπως εσύ τώρα. Ευτυχώς μερικοί απ'αυτους έκατσαν και κατέγραψαν τα δεινά τους. Μπορείς να διδαχτείς κάτι απ'αυτούς - αν θες. Οπως και κάποια άλλη μέρα, αν έχεις κι εσύ κάτι να προσφέρεις, κάποιος θα διδαχτεί κάτι από σένα. Ειναι μια όμορφη αμοιβαία προσφορά. Και δε λέγεται παιδεία. Λέγεται ιστορία. Λέγεται ποίηση..."

(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο φύλακας στη σίκαλη" του Salinger)

Γι αυτο ας μοιραστούμε σκέψεις, λέξεις κι εν συνεχεία πράξεις.. Οι άνθρωποι οταν βρίσκονται μακριά, είναι τεράστια σπατάλη, έλεγε η Βιρτζινια Γουλφ.

Ναι στην επικοινωνία λοιπόν και Ναι στο "όχι στην ανοχή". Η αντισταση, το μοίρασμα, η προσφορά, ο εθελοντισμός είναι ίσως το μαγικό το γιατρικό σ'αυτήν την αρρωστημένη εποχή... Οπως λεει κι ο Μπορις Σιρουλνικ στο βιβλίο του "Ο ευαίσθητος εαυτός"  (το οποίο προλογίζει η συγγραφέας Φ.Τσαλίκογλου) "όσοι αργότερα ανέκαμψαν ηταν όσοι τη στιγμή της μεγαλύτερης απελπισίας τους, είχαν πάρει το δικαίωμα να δίνουν."

Σε αυτό τον σκοτεινό κόσμο, ας φτιάξουμε έναν φωτεινό πλανήτη. Αυτό είναι το στοίχημα... Το "μαζί".


Περιμένουμε τα δικά σας Ναι, στέλνοντας βίντεο/κείμενο στην ηλεκτρονική διεύθυνση info.olatanaitoukosmou@gmail.com